Οι χριστιανοταλιμπάν του διαδικτύου ενοχλούνται μόνο για τις εκθέσεις στην Εθνική Πινακοθήκη ή και για τους ιερείς που παρανομούν ξυλοφορτώνοντας τις πρεσβυτέρες τους και κατηγορούνται για βιασμούς ακόμα και δολοφονίες;
Και ξαφνικά γέμισε το διαδίκτυο από «χριστιανοταλιμπάν», σχεδόν απ όλο το πολιτικό φάσμα, που κατακεραύνωναν την έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης για τη Σαγήνη του Αλλόκοτου υπερθεματίζοντας την ενέργεια του βουλευτή της Νίκης να πάει στο χώρο και να τα κάνει όλα λαμπόγυαλο.
Και μιλάμε για αρκετούς εκ των επικριτών που ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν δει έκθεση ζωγραφικής από κοντά και έχουν πλήρη άγνοια για την τέχνη και τα μηνύματα που θέλει να περάσει.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που την ώρα που θεωρούν βέβηλη την εικόνα της Παναγίας με το τσιγάρο στο στόμα και το Χριστό νεκροκεφαλή στην αγκαλιά της αδιαφορούν που παιδοβιαστές και λοιποί βιαστές πέφτουν στα μαλακά επειδή είναι παιδιά του συστήματος με ισχυρές γνωριμίες.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που μαθαίνουν για ιερείς που παρανομούν ξυλοφορτώνοντας τις πρεσβυτέρες τους και κατηγορούνται για βιασμούς ακόμα και δολοφονίες αλλά δεν ιδρώνει το αυτί τους.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν και ακούν καθημερινά να συντελούνται γενοκτονίες στη Μέση Ανατολή αλλά αφού είναι μακριά τους δεν έχουν λόγο να αντιδράσουν.
Κι αξίζει στο σημείο αυτό να διαβάσετε ένα απόσπασμα ανάρτησης του διδάκτορα στη Νομική Αθηνών Δημήτρη Σαραφιανού μετά το σάλο που ξέσπασε με αφορμή τη συγκεκριμένη έκθεση για να καταλάβετε το μέγεθος του φαρισαϊσμού τους:
“Ας δούμε όμως τι μπορεί να σημαίνουν και οι εικόνες με τους δύσμορφους Αγίους και Παναγίες. Κατά τον Κατσαδιώτη οι πίνακες του απεικονίζουν εμάς τους ίδιους, όπως έχει περάσει η ζωή από πάνω μας. Και πράγματι, πόσο δύσκολο είναι σε μια περίοδο γενοκτονιών, πολεμικών επιχειρήσεων και φιλοπόλεμων κραυγών, με την ακροδεξιά να επελαύνει, να φανταστούμε τους εαυτούς μας βγαλμένους μέσα από έναν πίνακα του Georg Grosz;
Ποια ζωή και ποιά Ιστορία έχει περάσει πάνω από αυτές τις εικόνες; Ποια άλλη από αυτή την ίδια την Ιστορία που έχει δει την εκκλησία να μετατρέπεται σε εξουσία, στήριγμα δικτατοριών και εμπλεκόμενη σε κάθε είδους καταχρήσεις. Την ίδια που μετέτρεψε την ευαγγελική ρήση “διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις (…) καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ” (Κατά Ματθαίον 12, 31-32) σε χριστιανοταλιμπανικές κραυγές, ήτοι σε βλασφημία κατά του πνεύματος της Αγάπης και του Λόγου (που αυτή η βλασφημία δεν συγχωρείται).
Και βέβαια ποια άλλη από τη σύγχρονη ζωή που αντί για τον διαφωτιστικό παράδεισο της ισότητας και της ελευθερίας έχει μετατραπεί σε ένα νέο βόρβορο εκμετάλλευσης και δυστοπίας, με την οποία η συντριπτική μερίδα της εκκλησιαστικής εξουσίας συμπαρατάσσεται.
Όταν λοιπόν ο χριστιανισμός επαφίεται σε νεοέλληνες μαγκίτες και μαγκίτισσες, ακροδεξιούς και παιδοβιαστές, που παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως Παναγίες, με τον Εσταυρωμένο ως φόντο των κυρπαντελήδικων φωτογραφιών τους, τότε αυτό που θα γεννηθεί δεν είναι το Θείο Βρέφος, αλλά το φάσμα του Φασιστικού Θανάτου και ο Καβαλλάρης αντί να σκοτώνει το Θηρίο, θα το ιππεύει και θα σκοτώνει την Αναγέννηση”…
