Βαρέθηκα να περιμένω για σωτήρες και για ιερά τοτέμ, βαρέθηκα και τα αριστερόμετρα και τις “συγκλίσεις”… η κατάσταση είναι απλή και είναι μόνο στα χέρια μας…
Συνυπάρχουν με άνεση Μπακογιάννη και Σαμαράς στο ίδιο κόμμα για δεκαετίες, που σιχαίνονται ο ένας τον αέρα που αναπνέει ο άλλος και δεν μπορούν στο χώρο της Αριστεράς δυο κόμματα να αποφασίσουν να βάλουν δυο γράμματα στην ίδια πλευρά της λέξης και να φτιάξουν μια πρόταση που να λέει το εξής απλό: “πάμε να ρίξουμε τον Μητσοτάκη και την παρέα του”. Κάπου έλεος όμως…
Θα μου πείτε τώρα όμως -και θα χετε και δίκιο- ότι στον χώρο της Αριστεράς όλοι την έχουν δει ιντστρούχτορες και μοναδικοί κάτοχοι και αυθεντίες της αριστεροσύνης…
Οπότε ας βάλουν τα αριστερόμετρα εκεί που ξέρουν και καλή μας τύχη…
Βέβαια, έχουμε όμως και τον διακριτό χώρο της Κεντροαριστεράς, όπου εκεί η φάση είναι ακόμα πιο απελπιστική, διότι αυτοί οι δήθεν σοσιαλιστοτεχνοκράτες και πραγματιστές αναζητούν αυτό που λέμε… πολιτικό “κέντρο”.
Γι έλα όμως που αυτό το “κέντρο” δεν υπάρχει πια όπως το είχαμε γνωρίσει στο παρελθόν back to 90’s ή και 80’s.
Τώρα ως “κέντρο” ορίζεται μια απολιτίκ μάζα κόσμου, υποψήφιοι βολεψάκηδες και λοιπά wannabe λαμόγια με μόνο τους οδηγό την τσέπη την δικιά τους και μόνο και το δικό τους μικρό και άχαρο συμφέρον.
Δεν τους νοιάζει τίποτα… ούτε ιδεολογίες, ούτε αν πεινά η κατσίκα του γείτονα, τίποτα.
Αυτό το κοινό λοιπόν δεν το κυνηγάς… το γιατρεύεις (και όχι δεν έχουμε τις προθέσεις και σκέψεις που είχαν τα καλά παιδιά της Χούντας)…
Ψιλά γράμματα θα μου πεις τώρα και τι μας λες και συ καλοκαιριάτικα και θα χετε και απόλυτο δίκιο…
Anyway… το αυτό που θέλω να πω είναι ότι… όσο τα υγιή κομμάτια της κοινωνίας δεν συνεννοούμαστε και δεν παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας, τόσο τα κανονικά λαμόγια – νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας ή και τα wannabe λαμόγια θα μας τρώνε το μέλλον.
Οπότε… ιδού η Ρόδος ας κάνουμε και το πήδημα όμως κάποια φορά.
Βαρέθηκα να περιμένω για σωτήρες και για ιερά τοτέμ… η κατάσταση είναι μόνο στα χέρια μας…
