Από ένα σημείο και μετά, καταντάει γελοία η συζήτηση αναφορικά με τον Έβρο, τις ευθύνες και το … Κτηματολόγιο.
Και μόνο το γεγονός πως νομικοί και τοπογράφοι μπαίνουν στη διαδικασία να απαντήσουν για το καθεστώς που διέπει μια νησίδα στον Έβρο, αποτυπώνει τη φαιδρότητα της κατάστασης.
Όπως επίσης όμως και το γεγονός πως μετατρέπουμε μια εθνική κατάσταση υψίστης σημασίας σε μικροκομματικό ρεπορτάζ διαπληκτισμών.
Αν σε αυτή τη χώρα υπήρχε στοιχειώδης ωριμότητα, όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα του κοινοβουλίου θα απαντούσαν με μια κοινή γραμμή απέναντι στις προσπάθειες εργαλειοποίησης των Μεταναστών και του Έβρου από την Τουρκία.
Όμως εμείς τελικά, έχουμε ίσως περισσότερο τούρκικο dna στις φλέβες μας, γιατί στον εσωτερικό … cabuka είμαστε πρώτοι!
Αν και οι Τούρκοι δεν υπήρχε περίπτωση να δημιουργήσουν μικροκομματικές εντάσεις για ζητήματα που σχετίζονται με οποιοδήποτε τρόπο με την εθνική τους κυριαρχία. Κι ίσως αυτό θα έπρεπε να μας διδάξει κάτι, ανεξάρτητα από κομματικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις.
