Γιατί είναι είναι σπουδαίο του δημοκρατικού βίου μας να υπάρχουν στο Κοινοβούλιο άνθρωποι σαν τον Παύλο Γερουλάνο;
Ο Παύλος Γερουλάνος είναι ένας άξιος πολιτικός άνδρας. Κακά τα ψέματα. Ήταν ένας άνθρωπος που άνηκε στο περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου.
Εκλέχθηκε με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας το 2009 όπου ήταν η τελευταία χρονιά που οι Έλληνες είδαν το ΠΑΣΟΚ να παίρνει την πρωτιά (θυμίζω πως την 1η θέση του ψηφοδελτίου τότε την είχε ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, κ. Ραγκούσης).
Έπειτα, δεν κατάφερε να εκλεγεί ως βουλευτής, ενώ και ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων δεν έλαβε υψηλό ποσοστό.
Παρά τις δυσκολίες, οφείλω να του καταλογίσω πως ήταν δίπλα στο ΠΑΣΟΚ στα πέτρινα χρόνια. Δεν έφυγε. Λοιδορήθηκε. Επωμίστηκε δυσανάλογο πολιτικό κόστος τόσο ο ίδιος όσο και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έμειναν πίσω και δεν πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Ο Παύλος Γερουλάνος ωστόσο πάλεψε. Μόχθησε. Απέδειξε ποιος είναι και κατάφερε για ελάχιστες ψήφους να μην πάρει την δεύτερη θέση στον πρώτο γύρω των εσωκομματικών εκλογών στο κόμμα.
Η ευγένεια, η παιδεία, η ευθυκρισία είναι στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν. Δεν άσκησε καμία προσωπική επίθεση, όταν άλλοι… μιλούσαν για ευνοημένους.
Είναι σπουδαίο του δημοκρατικού βίου μας να υπάρχουν στο Κοινοβούλιο άνθρωποι σαν τον Παύλο Γερουλάνο.
