Μάλλον ο νέος δελφίνος που προέκυψε στο ΣΥΡΙΖΑ, ο ευρωβουλευτής Νίκος Φαραντούρης, λείπει πολύ στις Βρυξέλλες και δεν έχει πάρει χαμπάρι πως το κόμμα του αυτοδιαλύεται…
Ανακοίνωσε και αυτός υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου και τη συνόδευσε με την εξής δήλωση:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται σήμερα να προχωρήσει μπροστά. Η μεγάλη προοδευτική δημοκρατική παράταξη έχει να ακολουθήσει μόνο έναν δρόμο. Μπροστά».
Κι αναρωτιόμαστε πως θα προχωρήσει μπροστά την ώρα που επέστρεψε στις εποχές που ήταν ένα πλήθος από συνιστώσες που προσπαθούσαν να βρουν ένα κοινό σημείο για να γίνουν Κόμμα;
Και να θυμίσουμε χρειάστηκαν κάμποσα χρόνια έκτοτε μέχρι να βρει πατήματα και να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση, όπως αποδείχθηκε, ενιαίου Κόμματος.
Για το περί μεγάλης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης τι να σχολιάσουμε;
Έχει δει ο κ. Φαραντούρης τις δημοσκοπήσεις που δίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ ποσοστά κάτω από 10% με προοπτικές κι άλλης μείωσης όσο απογυμνώνεται από τα στοιχεία εκείνα που το κάνουν ένα Κόμμα με ενιαία φωνή και πολιτικές;
Πλέον ισχύει για το ΣΥΡΙΖΑ, εδώ που έφτασε, το «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα», γιατί δρόμος επιστροφής στο Κόμμα του 2015 δύσκολα θα βρεθεί.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ετών έδειξαν πως, με ευθύνη συγκεκριμένων προσώπων, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα τεράστιο πισωγύρισμα και σταδιακά απώλεσε την εμπιστοσύνη του κόσμου, ακόμα και των ίδιων των ψηφοφόρων του.
Αυτή τη στιγμή δεν έχει προσανατολισμό και δυστυχώς οι ελπίδες να αποκτήσει, βλέποντας τα πρόσωπα που ανακοινώνουν υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου, είναι περιορισμένες.
Ποιος από τους ενδιαφερόμενους για την αρχηγία μπορεί άραγε να μιλήσει στην ψυχή των μελλοντικών ψηφοφόρων και να τους πείσει ότι έχει πίσω του Κόμμα ικανό να αναλάβει διακυβέρνηση και όχι απλά ένα συνοικιακό καφενείο;
