Διαδηλωτές καταγγέλλουν ξύλο, χημικά και καταστολή στην πορεία για τα Τέμπη – Το «υπερσύγχρονο» δόγμα ασφαλείας σε εφαρμογή – Μπουγάτσα, καφές με συνοδεία ληγμένων χημικών και δακρυγόνων (video & photos)

Η μαύρη επέτειος του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη τίμησε, όπως φαίνεται, και φέτος το γνωστό δόγμα της «ασφάλειας και τάξης». Μόνο που αυτή τη φορά, αντί για σιωπηλή μνήμη, το Ηράκλειο γέμισε δακρυγόνα και τα γκλοπ ανέλαβαν δράση.
Όταν η καταστολή μιλάει πρώτη
Η πορεία στη μνήμη των θυμάτων την Παρασκευή 28/02/2025 δεν πρόλαβε καλά-καλά να τελειώσει, όταν οι αστυνομικές δυνάμεις αποφάσισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Σύμφωνα με καταγγελίες διαδηλωτών στα social, η «προστασία» συνοδεύτηκε από γενναιόδωρη χρήση χημικών και γκλοπ, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που δύσκολα μπορεί να αποδοθεί στη «διατήρηση της τάξης».
Μια ανήλικη διαδηλώτρια κατήγγειλε ότι δέχτηκε χτυπήματα και ακινητοποιήθηκε με ιδιαίτερο… ζήλο, ενώ λίγο αργότερα «περιλούστηκε» με δακρυγόνα από κοντινή απόσταση – γιατί προφανώς, αν δεν κλάψεις από θλίψη, θα κλάψεις αναγκαστικά από τα χημικά.

Τα δακρυγόνα της δημοκρατίας
Ανάλογες καταγγελίες έρχονται και από άλλους διαδηλωτές, που μιλούν για περικύκλωση και καταστολή από τις αστυνομικές δυνάμεις.

Κάμερες και κινητά τηλέφωνα κατέγραψαν τη «δημοκρατική» αντιμετώπιση των συγκεντρωμένων, με βίντεο που δείχνουν ασταμάτητες συγκρούσεις και κεντρικούς δρόμους να μετατρέπονται σε πεδίο μάχης.
Μάλιστα δεν δίστασαν ακόμα και να πετάξουν δακρυγόνα στα γνωστά καταστήματα με μπουγάτσες στην Πλατεία στα Λιοντάρια μπροστά σε οικογένειες με μικρά παιδιά…
Οι… ανενόχλητοι γνωστοί… “άγνωστοι”!!!
Σύμφωνα με μαρτυρία άλλου πολίτη ομάδα 60 δειλών με καλυμμένα πρόσωπα και μάσκες αντιασφυξιογόνες έσπαζαν μάρμαρα και κομμάτια του πεζοδρομίου, είκοσι μέτρα πιο πίσω ολόκληρη διμοιρία ΜΑΤ απλά τους κοιτούσε.


Τα λίγα επεισόδια που έγιναν θα μπορούσαν να τα προλάβουν ή έστω να τα αποτρέψουν έγκαιρα.
Με βάση την παραπάνω μαρτυρία τίθεται και το ερώτημα για το ποιες ήταν οι εντολές που είχαν οι αστυνομικές δυνάμεις…
Το συμπέρασμα;
Η μνήμη για τα 57 θύματα τιμήθηκε, η καταστολή έλαμψε, και το “μήνυμα” στάλθηκε…
Στις πορείες, όπως και στις τραγωδίες, οι υπεύθυνοι παραμένουν πάντα οι ίδιοι.