Σήμερα λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε την τροπολογία για να μην κόβεται το ρεύμα σε όσους δεν έχουν να το πληρώσουν εξαιτίας της ρήτρας αναπροσαρμογής…
Χθες (μεταφορικά χθες) η Νέα Δημοκρατία είχε ανακοινώσει, εντελώς άκομψα είναι η αλήθεια, πως από τις 25.000 περίπου εντολές διακοπής, η συντριπτική πλειοψηφία αφορούσε σε τακτικούς και σταθερούς κακοπληρωτές, αφού όλοι όσοι σπεύδει να «προστατεύσει» ο ΣΥΡΙΖΑ είτε πληρώνουν είτε διακανονίζουν τις οφειλές τους.
Χθες επίσης (κυριολεκτικά χθες) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, μέσω δηλώσεων και διαρροών άφηνε να εννοηθεί πως ήδη από τον Ιούνιο, η ρήτρα αναπροσαρμογής έτσι ή αλλιώς θα μειωθεί σημαντικά ή θα καταργηθεί.
Το ερώτημα εδώ ωστόσο δεν είναι ούτε τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε τι κάνει η Νέα Δημοκρατία. Το βασικό θέμα για την κοινωνία και την πολιτική είναι κάτι βαθύτερο και πολύ πιο σημαντικό: Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να επαναλάβει τις ίδιες πολιτικές και πρακτικές εντυπωσιασμού που τον οδήγησαν να χάσει την εξουσία και να οδηγηθεί στην αντιπολίτευση.
Η Νέα Δημοκρατία πλέον τον ξέρει καλά και του «απαντά» με τρόπο ώστε να ικανοποιεί πλήρως τόσο το δικό της κομματικό ακροατήριο, όσο όμως κι όλους εκείνους που κατατάσσονται στην κατηγορία «ΑντιΣΥΡΙΖΑ».
Άρα τι συμβαίνει;
Η Νέα Δημοκρατία μοιράζει λεφτά παντού κι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να απαντήσει με γνωστά και παλιά «όπλα» που δεν αποδίδουν.
Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει όντως να επιστρέψει στην κυβέρνηση (διότι κι εδώ υπάρχει ένα ερωτηματικό) οφείλει για την κοινωνία και τη χώρα να εναρμονιστεί με την εποχή, τις εξελίξεις και τις υφιστάμενες συνθήκες. Διότι όσο αυτό δεν συμβαίνει τόσο μεγαλύτερη θα είναι η διολίσθηση του, που εκτός από πολιτική μετατρέπεται πλέον και σε κοινωνική κι είναι κρίμα τόσο για το πολιτικό σύστημα, όσο όμως και για τη χώρα.
