Δεν βγαίνει άκρη με τον νόμο για την πρόσληψη ναυαγοσωστών σε πολυσύχναστες παραλίες – Πονοκέφαλος όμως και για τους ξενοδόχους οι πισίνες που υπερβαίνουν σε βάθος το 1.5 μέτρο
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον η γνωριμία με τους ανθρώπους που βγάζουν τους νόμους πίσω από κλειστές πόρτες ευάερων γραφείων. Διότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις, ο νόμος απλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί ή έχει τέτοια προβλήματα που ήταν προτιμότερο να μην υπήρχε.
Ένας τέτοιος νόμος σχετίζεται με την πρόσληψη ναυαγοσωστών σε πολυσύχναστες παραλίες, με τους περισσότερους Δήμους να μην έχουν καν τη δυνατότητα προσλήψεων. Πέρυσι, είχε γίνει μια προσπάθεια ενίσχυσης των κονδυλίων από το αρμόδιο υπουργείο, αλλά κι αυτή η παρέμβαση ήταν σταγόνα στον ωκεανό.
Έτσι, τα ίδια προβλήματα που παρουσιάστηκαν πέρυσι, παρουσιάζονται μεγεθυμένα φέτος, με τις αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες να σβήνουν και να γράφουν για να βρουν τα χρήματα. Ακόμα κι αν τα βρουν όμως, το θέμα είναι … ποιος θα τα πάρει; Αφού οι ανάγκες έχουν αυξηθεί σε τεράστιο βαθμό και ναυαγοσώστες δεν υπάρχουν.
Την ίδια ώρα, ναυαγοσώστες προβλέπονται ακόμα και για … πισίνες ξενοδοχείων, εφόσον υπερβαίνουν σε βάθος το 1.5 μέτρο. Έτσι λοιπόν, πολλοί επιχειρηματίες έχουν μπει σε μια λογική να κάνουν τις πισίνες τους… παιδικές ή να πληρώνουν επιμορφώσεις για τους…μπάρμαν. Μπάρμαν – Ναυαγοσώστης – Διασκεδαστής – Σεφ – Μετρ – Σερβιτόρος. Μετά απορούμε για τις ελλείψεις προσωπικού…
