Στο Ηράκλειο, η ανάγκη για νέα σχολεία είναι επιτακτική, αλλά… φαίνεται πως οι προτεραιότητες είναι άλλες!!! Εξάλλου, οι “καρέκλες” κερδίζονται με τα έργα βιτρίνας και όχι με τα έργα ουσίας…
Αντί να επενδύσουμε στη νέα γενιά, βλέπουμε πλατείες να ανακαινίζονται και δέντρα να κόβονται. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το 5ο Γυμνάσιο και το 11ο Λύκειο, όπου οι μαθητές είναι κατά τουλάχιστον 40% περισσότεροι από την κανονική χωρητικότητα των σχολείων.
Κι αντί να δοθεί μια μόνιμη και ουσιαστική λύση, η απάντηση είναι -φυσικά- τα… λυόμενα και το κλείσιμο μέρους της αυλής, μειώνοντας τον χώρο όπου τα παιδιά μπορούν να βγουν, να κινηθούν και να αναπνεύσουν.
Αυτές οι προσωρινές λύσεις είναι ακριβώς αυτό: προσωρινές και ανεπαρκείς.
Τα παιδιά στοιβάζονται σαν ψάρια σε μια ιχθυοκαλλιέργεια, με ελάχιστο χώρο να κινηθούν και να απολαύσουν τον ηλιόλουστο καιρό του Ηρακλείου.
Μια κοινή αυλή για όλους, χωρίς διαχωρισμούς, μετατρέπει το διάλειμμα σε μια μάχη για λίγα τετραγωνικά μέτρα.
Αυτό είναι το μέλλον που θέλουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας;
Η λύση είναι ξεκάθαρη: χρειάζονται νέα σχολεία που θα εξυπηρετήσουν τις ανερχόμενες περιοχές όπως είναι για παράδειγμα οι Βασιλιές και ο Μαραθίτης.
Το να περιμένουμε από τις υπάρχουσες δομές να σηκώσουν το βάρος είναι παράλογο και άδικο για τα παιδιά που έχουν δικαίωμα σε ένα αξιοπρεπές περιβάλλον μάθησης.
Αλλά, φυσικά, οι πλατείες και τα έργα βιτρίνας φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη σημασία από την εκπαίδευση και το μέλλον της νέας γενιάς.
Γιατί να νοιαστούμε για τα παιδιά, όταν η “εικόνα” της πόλης είναι το παν;
Εξάλλου, η ιστορία και κυρίως η κάλπη έχει δείξει ότι οι εκλογές και οι καρέκλες κερδίζονται με τα έργα βιτρίνας και όχι με τα έργα ουσίας…
Περαστικά μας λοιπόν και καλή τύχη στα παιδιά μας…
