Μνήμες δεκαετιών επιστρέφουν στο σήμερα, ειδικά την περίοδο των εορτών, προκειμένου να αναδείξουν τον τρόπο με τον οποίο στο παρελθόν γιόρταζαν αυτές τις ημέρες οι οικογένειες. Η σύνδεση με τις παραδόσεις και τις συνήθειες των ημερών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς…
Μνήμες δεκαετιών επιστρέφουν στο σήμερα, ειδικά την περίοδο των εορτών, προκειμένου να αναδείξουν τον τρόπο με τον οποίο στο παρελθόν γιόρταζαν αυτές τις ημέρες οι οικογένειες. Η σύνδεση της οικογένειας και η σύνδεση με τις παραδόσεις και τις συνήθειες των ημερών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Έχοντας τη μυρωδιά από τα «καλούδια» της εποχής και τα χρώματα από τις αυλές των κήπων, οι μνήμες που ξεδιπλώνονται, περιγράφουν μια Ελλάδα με πολλές διαφορές, αλλά ταυτόχρονα με μια σύνδεση που μέχρι και σήμερα, είναι σχεδόν απαραβίαστη.
Μιλώντας στο «ΑΠΕ-ΜΠΕ» η κ. Μαρία Μιχελουδάκη, μέλος του ΚΗΦΗ της Αγίας Τριάδας στο Ηράκλειο, ανέφερε ότι τα χρόνια που ήταν νέα, το χριστουγεννιάτικο δέντρο που στόλιζε, είχε για στολίδια φτερά κότας.
«Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, στο χωριό που ζούσαμε, το να στολίζουμε το δέντρο του σπιτιού με τα φτερά της κότας, ήταν μια συνήθεια, όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό σήμερα. Είχα φροντίσει να κόψω ένα κλαδί από δέντρο του χωριού, έλεγα και στον αδελφό μου να μου φέρει μόνο τα λευκά φτερά, και έτσι κατάφερνα να στολίσω ένα δέντρο, που όμοιο του δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί» ανέφερε η κ. Μαρία, η οποία μέχρι και σήμερα αναπολεί εκείνες τις εποχές.
«Είχαμε μόνο τα απαραίτητα, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό μας εμπόδισε ποτέ, να απολαύσουμε αυτές τις ημέρες. Θυμάμαι ότι και εγώ η ίδια γελούσα, όταν ολοκλήρωνα το στόλισμα του δέντρου με τα φτερά της κότας. Ήταν όμως πιστέψτε με, το πιο όμορφο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ήταν το δέντρο της οικογένειας και ανεξάρτητα από το αν μπορούσαμε να το στολίσουμε και τι στολίδια είχαμε, συμβόλιζε τη χαρά των εορτών. Κάτι που νομίζω ότι με τα πολλά στολίδια σήμερα, το έχουμε ξεχάσει» είπε η κ. Μαρία.
Μάλιστα, μαζί με τις υπόλοιπες κυρίες του ΚΗΦΗ, έστησαν μια μοναδική έκθεση, στον χώρο του Κέντρου Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων Αγίας Τριάδας στο Δήμο Ηρακλείου. Εκθέματα ήταν υφαντά και κεντήματα ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας και παλαιότητας. Αντικείμενα που είχαν στα σπίτια τους, ως «προίκα» από τους γονείς τους ή ακόμη τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους.
«Είναι όμορφο αυτές τις άγιες ημέρες να θυμάσαι την ιστορία σου και να την τιμάς. Όλα αυτά είναι κομμάτι των οικογενειών μας και αυτό νομίζω, μας συνδέει με όσα έχουμε ζήσει. Είναι όμως και μια πολύ ωραία αφορμή, για να μοιραστούμε με νεότερους ανθρώπους αυτές τις εμπειρίες, δείχνοντάς τους αντικείμενα που ίσως δεν έχουν δει ποτέ» σημείωσε η κ. Μιχελουδάκη.
