Αναρωτήθηκε κανείς ποτέ γιατί οι πολίτες έχουν σιχαθεί την πολιτική και γιατί επιλέγουν να απέχουν βλέποντας τις εκλογές σαν αναγκαίο κακό;
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους λοιπόν…
Έχουμε έναν δήμο Ηρακλείου και πόσες παρατάξεις; Εννιά! Ποιες εννιά; Έχουμε και λέμε:
- Δύναμη Πολιτών (Βασίλης Λαμπρινός)
- Ηράκλειο 3.7.5. (Γιάννης Κουράκης)
- Ηράκλειο για όλους (Γιώργος Σισαμάκης)
- ΗράκλειOn Αξίζει (Βαγγελιώ Σχοιναράκη)
- Συν-Πραξη Δημοτών (Πέτρος Ινιωτάκης)
- Συνεργασία για το Ηράκλειο (Ευριπίδης Κουκιαδάκης)
- Ενεργοί Πολίτες (Ηλίας Λυγερός)
- Λαϊκή Συσπείρωση (Δημήτρης Βρύσαλης)
- Ηράκλεια Πρωτοβουλία (Μανώλης Βασιλάκης)
Ας πούμε τώρα σε ένα υποθετικό παράδειγμα πως αυτές οι παρατάξεις είναι αναγκαστικό να κατηγοροιοποιηθούν κομματικά σε ένα και μόνο κόμμα. Πού βρίσκονται πιο κοντά;
Οι πέντε τουλάχιστον από τις εννιά, όχι μόνο βρίσκονται κοντά στο ΠΑΣΟΚ, αλλά το έχουν υπηρετήσει από διάφορες θέσεις ευθύνης στο παρελθόν.
Όποιες διαφορές λοιπόν κι αν έχουν κι όποια προβλήματα, αν ο στόχος για ένα «Δημοκρατικό Ηράκλειο που θα κοιτάει το μέλλον» είναι κοινός, δεν θα πρέπει να συμπορευθούν;
Χωράνε άραγε λογικές του τύπου «εγώ δεν πάω εκεί που πάει ο Κώστας», ή «εγώ δε συνεργάζομαι για κανένα λόγο με το Νίκο»; Ασφαλώς και δεν χωρούν.
Κι επειδή αναλωνόμαστε περισσότερο στις κόντρες, τα παρασκήνια και τις έχθρες του παρελθόντος, ίσως θα ήταν καλύτερο να σκεφθούμε το μέλλον και να συμφωνήσουμε επί της αρχής σε κάποια δεδομένα που θα δυναμώσουν και δεν θα καταστρέψουν το Ηράκλειο.
Διαφορετικά θα τσακωνόμαστε στα δημοτικά συμβούλια για επιβάρυνση των πολιτών 7 ευρώ το χρόνο και δεν θα συμφωνούμε, για να φθάσουμε στο σημείο να χάνονται για το δήμο εκατομμύρια.
Θα προσπαθούμε παράλληλα να περνάμε προτάσεις που η λογική τους βρίσκεται στην … υποδιαστολή (π.χ. όχι αύξηση 1.8 ! Αύξηση 1.9!) και θα χάνουμε την ουσία.
Αναρωτήθηκε κανείς ποτέ γιατί οι πολίτες έχουν σιχαθεί την πολιτική και γιατί επιλέγουν να απέχουν βλέποντας τις εκλογές σαν αναγκαίο κακό;
Γι’ αυτά ακριβώς! Και για πολλά άλλα βέβαια.
