Η Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία στις 03/12 μας υπενθυμίζει την ανάγκη να σταθούμε δίπλα στους συνανθρώπους μας, όχι με οίκτο, αλλά με σεβασμό και έμπρακτη υποστήριξη
Σεβασμός στους συνανθρώπους μας: Οι θέσεις πάρκινγκ ΑμεΑ δεν είναι πολυτέλεια
Οι θέσεις πάρκινγκ ΑμεΑ είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο – Ο σεβασμός ξεκινά από τις μικρές καθημερινές πράξεις
Η Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία στις 03/12 μας υπενθυμίζει την ανάγκη να σταθούμε δίπλα στους συνανθρώπους μας, όχι με οίκτο, αλλά με σεβασμό και έμπρακτη υποστήριξη. Μια από τις πιο απλές και καθημερινές πράξεις σεβασμού είναι η σωστή χρήση των θέσεων πάρκινγκ για ΑμεΑ. Κι όμως, για κάποιους, αυτό παραμένει μια “ενοχλητική λεπτομέρεια”.
Υπάρχουν αυτοί που σέβονται…
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα καταλάβουν ποτέ μια θέση πάρκινγκ για ΑμεΑ. Όχι γιατί φοβούνται τα πρόστιμα, αλλά γιατί σέβονται.
Αυτοί οι άνθρωποι προτιμούν να οδηγήσουν δεκάδες λεπτά, να παρκάρουν πιο μακριά, ακόμη και να χάσουν την ώρα τους στην ανεύρεση πάρκινγκ, παρά να στερήσουν από έναν συνάνθρωπό τους το δικαίωμα στη μετακίνηση.
Αυτοί κατανοούν ότι μια θέση ΑμεΑ δεν είναι προνόμιο. Είναι ανάγκη.
…και αυτοί που την καταπατούν
Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους άλλους. “Έλα μωρέ, πόσοι ανάπηροι θα θέλουν να παρκάρουν;” λένε. “Έχω καινούργιο αυτοκίνητο, ποιος θα τολμήσει να με αγγίξει;” δικαιολογούνται. Ή ακόμη χειρότερα, επαίρονται ότι “αν μου κόψουν πρόστιμο, θα το σβήσω”.
Αυτή η αλαζονεία δεν είναι απλώς προσβολή. Είναι η άρνηση της ανθρώπινης ισότητας.
Όλοι είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι
Η ζωή είναι εύθραυστη. Σήμερα μπορείς να τρέχεις και αύριο να μη μπορείς να περπατήσεις. Το να μην σκεφτόμαστε τους συνανθρώπους μας είναι αλαζονικό.
Όταν παρκάρεις σε μια θέση ΑμεΑ, στερείς από κάποιον τη δυνατότητα να ζήσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια, να βγει μια βόλτα, να πάρει τα παιδιά του και να τα πάει σε μια παιδική χαρά.
Οι παιδικές χαρές για όλους
Και ας μιλήσουμε για τις παιδικές χαρές. Αυτά τα παιδιά με αναπηρίες, που συχνά αποκλείονται από το παιχνίδι, γιατί να μην έχουν κι εκεί τη δική τους θέση πάρκινγκ έξω από αυτές;
Το παιχνίδι δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαίωμα. Το να το στερείς, είναι σαν να στερείς την ίδια την παιδική ηλικία. Ας μπαίνουν τα παιδιά με ασφάλεια μέσα στις παιδικές χαρές…
Η αλλαγή ξεκινά από όλους μας
Η αλλαγή νοοτροπίας είναι μονόδρομος. Ο σεβασμός στους συνανθρώπους μας δεν είναι επιλογή, είναι υποχρέωση. Αν θέλουμε να ζούμε σε μια κοινωνία δίκαιη, ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα.
Ας σεβαστούμε τις θέσεις πάρκινγκ ΑμεΑ, ας αφήσουμε την αλαζονεία στην άκρη και ας κάνουμε χώρο – όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και στις καρδιές μας.
